Zestawy AST do oznaczania minimalnych stężeń hamujących
Zasada metody:
Metoda pozwala na określenie ilościowe minimalnego stężenia hamującego antybiotyków w wybranych panelach.
Oznaczenie wykonywane jest metodą mikrorozcieńczeń w bulionie, która pozwala na ilościową ocenę
aktywności leku przeciwdrobnoustrojowego wobec izolatu bakteryjnego in vitro. Minimalne stężenie hamujące (MIC) określa się na podstawie serii dwukrotnych rozcieńczeń (8 stężeń) jako najniższe stężenie antybiotyku zdolne zahamować wzrost danego drobnoustroju.
Określenie MIC umożliwia interpretację wyniku w jednej z trzech kategorii: drobnoustrój wrażliwy, średniowrażliwy lub oporny, wg odnośnego systemu interpretacji (EUCAST: www.eucast.org, lub CLSI: www.clsi.org)
EUCAST* charakteryzuje te kategorie w następujący sposób:
- Drobnoustrój uznaje się za wrażliwy w oparciu o stwierdzony poziom aktywności przeciwbakteryjnej antybiotyku, przy jednoczesnym wysokim prawdopodobieństwie skuteczności terapeutycznej.
- Drobnoustrój uznaje się za średniowrażliwy w oparciu o stwierdzony poziom aktywności przeciwbakteryjnej antybiotyku, przy jednoczesnym niepewnej skuteczności terapeutycznej.
- Drobnoustrój uznaje się za oporny w oparciu o stwierdzony poziom aktywności przeciwbakteryjnej antybiotyku, przy jednoczesnym wysokim prawdopodobieństwie niepowodzenia terapeutycznego.
W każdym systemie testowym wykonywana jest. Kontrola wzrostu.