Firma EUMed przedstawia Quicktrach – urządzenie ratujące życie
Sytuacja "nie można wentylować, nie można intubować" (CVCI) jest koszmarem dla wszystkich pracowników służby zdrowia, którzy zajmują się drogami oddechowymi. Zdarza się ona z częstością 0,01-2 na 10 000 przypadków [1] Pomimo znacznej poprawy w leczeniu dróg oddechowych w ostatniej dekadzie, ciągłe istnienie CVCI można prawdopodobnie przypisać brakowi swoistości i niskiej wartości predykcyjnej obecnych technik przewidywania wystąpienia trudnych dróg oddechowych [2].
Sytuacja awaryjna "nie można wentylować, nie można intubować, CVCI" jest odpowiedzialna za wcześniej nieredukowalne 1-28% wszystkich zgonów związanych ze znieczuleniem. Krikotyroidotomia igłowa (konikopunkcja), a następnie wentylacja strumieniowa przeztchawicza (na przykład z użyciem urządzenia ManuJet III) lub krikotyroidotomia chirurgiczna (konikotomia) są zalecanymi zabiegami ratującymi życie w nagłych przypadkach CVCI zarówno przez Amerykańskie Towarzystwo Anestezjologów (ASA), jak i Towarzystwo Trudnych Dróg Oddechowych (Difficult Airway Society)[4,5].
W scenariuszu CVCI pacjenta, który nie oddycha, nie udaje się wentylować workiem samorozprężalnym i maską twarzową, ani zaintubować czy wprowadzić innego przyrządu do udrażniania dróg oddechowych. W tych okolicznościach dostarczenie tlenu za pomocą nakłucia igłą (konikopunkcji) albo chirurgicznego przecięcia więzadła pierścienno-tarczowego (krikotyroidotomii), jest ostatnią szansą, może uratować życie człowieka, zwłaszcza w ekstremalnych warunkach. W warunkach doraźnych tracheotomia jest przeciwwskazana, ponieważ wymaga zbyt dużo czasu, a także odpowiedniego chirurgicznego przeszkolenia i sprzętu, zabieg wykonywany jest jedynie przez lekarza. Chirurgiczna konikotomia umożliwia udrożnienie dróg oddechowych do czasu wykonania intubacji czy tracheotomii. Konikopunkcja natomiast jest tymczasowym sposobem zapewnienia oksygenacji. Wentylacja tym sposobem wiąże się z ryzykiem barotraumy i może być nieskuteczna, szczególnie u pacjentów z urazem klatki piersiowej. Czasami zawodzi również z uwagi na możliwość zaginania się kaniuli i jest niewygodna w czasie transportu.
Konikopunkcję można wykonać się przy użyciu igły, kaniuli typu wenflon lub najlepiej zestawu QuickTrach, który minimalizuje ryzyko tego zabiegu i znacznie zwiększa jego skuteczność. Przezskórne nakłucie więzadła pierścienno-tarczowego wykonuje się w linii pośrodkowej ciała, w dolnej części więzadła pierścienno-tarczowego, pomiędzy chrząstką tarczowatą a pierścieniowatą krtani. QuickTrach jest jednorazowym, sterylnym zestawem ratunkowym pozwalającym uzyskać szybki dostęp do tchawicy pacjenta. Założenie tego urządzenia nie wymaga nacięcia skóry, a specjalna konstrukcja rękojeści zabezpiecza przed uszkodzeniem tylnej ściany tchawicy w momencie wkłucia. Występuje w rozmiarach dla dzieci (od 2–10 lat) oraz dla dorosłych (powyżej 10 lat). Po wykonaniu nakłucia lub nacięcia w otworze umieszcza się odpowiednią kaniulę o jak największym świetle, którą należy odpowiednio zabezpieczyć i unieruchomić. Zalecany czas tlenoterapii tą metodą to jedynie 30–45 minut.
Czytaj więcej:
https://eumed.pl/pl/d/dd8da979630b4e69e391a642a7817818
https://eumed.pl/pl/d/c60f23ac922032fa03a529391c1e2edc
Galeria:
Bibliografia