Zastosowanie opatrunków w leczeniu krwawień z nosa

Więk­szość przy­pad­ków krwa­wie­nia z przed­niej czę­ści no­sa ustępuje sama i nie ­wy­ma­ga­ le­cze­nia. Krwawienia takie mo­gą być opa­no­wa­ne przez uci­śnię­cie przed­nie­go od­cin­ka no­sa przez 15 min., co za­pew­nia tam­po­na­dę dla na­czyń przed­nie­go od­cin­ka prze­gro­dy no­sa. Pa­cjent w mia­rę moż­li­wo­ści po­wi­nien być rozluźniony i zrelaksowany. Gło­wa mo­że być po­chy­lo­na do przo­du al­bo do ty­łu, w za­leż­no­ści od te­go, któ­ra po­zy­cja jest wy­god­niej­sza, ale istot­ne jest, że­by uni­kać po­ły­ka­nia i aspiracji do płuc krwi, któ­ra mo­że spły­wać po tyl­nej ścia­nie gar­dła. Nie należy uciskać ob­sza­ru wzdłuż ko­ści no­so­wej, nacisk po­wi­nien być wy­wie­ra­ny bar­dziej na koniec nosa, po­przez do­ci­śnię­cie skrzy­de­łek no­sa do prze­gro­dy.

Jeżeli opisane wyżej leczenie nie prowadzi do ustąpienia krwa­wie­nia z no­sa, sto­su­je się tam­po­na­dę przed­nią przy użyciu opatrunków donosowych. Istniej kilka rodzajów opatrunków, różniących się przede wszystkim materiałem, z jakiego są zrobione.

Tra­dy­cyj­ne opa­trun­ki we­wnątrz­no­so­we skła­da­ją się z ma­te­ria­łów nie­ule­ga­ją­cych bio­de­gra­da­cji, ta­kich jak ga­za po­wle­czo­na wa­ze­li­ną, rozprężalne gąbki z PVA - alkoholu (po­li) ­wi­ny­lo­we­go, któ­re po­więk­szają się pod wpły­wem wil­go­ci, na­dmu­chi­wa­ny tam­pon z po­kry­ciem hy­dro­ko­lo­ido­wym, któ­ry po­zo­sta­je w kon­tak­cie z bło­na ślu­zo­wą po tym, gdy ze środ­ka tam­po­nu zo­sta­nie usu­nię­te po­wie­trze. Ta­kie opatrunki zwykle po­zo­sta­wia się na 1-3 dni. Dostępne badania wskazują, że uży­cie ich za­trzy­ma­ło krwa­wie­nie w ok. 60-80% przy­pad­ków, w któ­rych le­ki ob­kur­cza­ją­ce na­czy­nia krwio­no­śne i ucisk nie by­ły sku­tecz­ne. Za­kła­da­nie i usu­wa­nie tam­po­nów mo­że po­wo­do­wać urazy bło­ny ślu­zo­wej, co wywołuje ból i mo­że pro­wa­dzić do na­wra­ca­ją­cych krwa­wień. 

Istnieją także róż­no­rod­ne wchła­nial­ne i ule­ga­ją­ce bio­de­gra­da­cji ma­te­ria­ły, nie­wy­ma­ga­ją­ce usu­wa­nia, są one po­ży­tecz­ne za­rów­no dla pa­cjen­tów z ko­agu­lo­pa­tią, jak i dla tych bez za­bu­rzeń he­mo­sta­zy. Utle­nio­na ce­lu­lo­za, karboksymetyloceluloza (CMC) i oczysz­czo­na by­dlę­ca ko­la­ge­no­wa pian­ka lub pa­sta wzma­ga­ją for­mo­wa­nie skrze­pu i sta­no­wią w pew­nym stop­niu tam­po­na­dę. In­ne ła­twow­chła­nial­ne ma­te­ria­ły to: polimery karboksymetylochitozanu (NOCC), polisacharydy pochodzenia roślinnego, usieciowany kwas hialuronowy, mi­krowłók­na ko­la­ge­nu, że­la­ty­na świń­ska i że­la­ty­na by­dlę­ca ko­niu­go­wa­na z ludz­ką trom­bi­ną.

Pro­duk­ty te mają także właściwości hemostatyczne i są dostęp­ne w po­sta­ci opatrunków do zwilżania, gotowych opatrunków żelowych lub prosz­ku hemostatycznego, któ­re po po­łą­cze­niu z wo­dą two­rzą żel który mo­że być po­da­ny miej­sco­wo za po­mo­cą strzy­kaw­ki (opatrunki żelowe) lub specjalnego aplikatora (proszki). Za­le­tą tych pro­duk­tów jest to, że charakteryzują się z reguły szybką i skuteczną absorpcją krwawienia, co pozwala usunąć obficie płynącą krew, ich siateczkowa struktura skutecznie wspomaga czynniki krzepnięcia i wytworzenie się skrzepu, do­pa­so­wu­ją się one do trój­wy­mia­ro­wej struk­tu­ry ja­my no­so­wej i są ła­twe w uży­ciu. De­cy­zja, któ­ry pro­dukt za­sto­so­wać, za­le­ży od do­stęp­no­ści da­ne­go opa­trun­ku, ce­ny i pre­fe­ren­cji le­ka­rza. Należy podkreślić, że opatrunki wchłanialne zapewniały wyraźnie więk­szą sa­tys­fak­cję i mniej­szy dys­kom­fort u pacjentów. Kosz­ty takich opatrunków są wyż­sze, ale mo­gą być zrów­no­wa­żo­ne przez koszt wi­zy­ty kon­tro­l­nej w ce­lu usu­nię­cia tam­po­na­dy. Bez wzglę­du na ro­dzaj za­sto­so­wa­ne­go ma­te­ria­łu wchła­nial­ne­go więk­szość le­ka­rzy za­le­ca na­wil­ża­nie bło­ny ślu­zo­wej no­sa so­lą fi­zjo­lo­gicz­ną w ae­ro­zo­lu przez 24-48 h po usta­niu krwa­wie­nia. Przy­śpie­sza to jej zdro­wie­nie i de­gra­da­cję ma­te­ria­łu tam­po­na­dy.

Zastosowanie opatrunków donosowych w leczeniu pooperacyjnym.

Drugim, bardzo ważnym zastosowaniem opatrunków donosowych jest zaopatrzenie rany pooperacyjnej po zabiegach chirurgicznych nosa, takich jak septoplastyka, redukcja małżowin czy funkcjonalna endoskopowa operacja nosa i zatok (FESS). Opatrunki w tych przypadkach stosuje się w celu ograniczenia krwawienia, stabilizacji i separacji tkanek oraz zapobiegania krwiakom i zrostom. Można także zastosować opatrunki, które oprócz działania hemostatycznego wspomagają również gojenie rany (np. PureRegen).

W przypadku operacji przegrody nosa najczęściej używa się najczęściej rozprężalnych opatrunków z PVA (np. Cenefom) z rurkami wentylacyjnymi, które mają działanie hemostatyczne oraz stabilizujące. Można też zastosować proszki hemostatyczne np. NexStat lub inne.

Typowe opatrunki żelowe (takie jak np. Hemogel lub Possisep), które pozostawia się do wchłonięcia, stosuje się głównie do zatok po zabiegach typu FESS - z prostego powodu - po zostawieniu w jamie nosa, na przykład po operacji przegrody nosowej, drożność nosa byłaby upośledzona do czasu rozpuszczenia się opatrunku.

Przy wyborze właściwego opatrunku zachęcamy do przesłania zapytania poprzez naszą stronę www.eumed.pl.

Galeria:

https://eumed.pl/img/artykuly/2/2021_11/xpva-nasal-dressing.jpg.pagespeed.ic.uf13M89QG0.webp

https://eumed.pl/img/artykuly/2/2022_01/hemogel.jpg

https://eumed.pl/img/artykuly/2/2021_11/xpure-gel-sinuis.png.pagespeed.ic.vsZriIvWvj.webp

https://eumed.pl/img/artykuly/2/2022_03/xposisep-x-c2-dry.jpg.pagespeed.ic.yoc8HUNG_3.webp

https://eumed.pl/img/artykuly/2/2022_03/xnexstat-3g-applicator-300x263.jpg.pagespeed.ic.r-fnnJpSRX.webp

[ARTYKUŁ SPONSOROWANY]